Hij is de oudste zoon van 4 kinderen, vader van drie dochters, leermeester historische houten scheepsbouw, bouwmeester prehistorische gebouwen, NLP-coach, trainer en geeft les in houtambachten, primitieve vaardigheden en bushcraft.
Anton is een open, positief en creatief mens die ervan houdt om in de natuur te zijn en daar met anderen inspirerende momenten te creëren. Bewustzijn vergroten in de fysieke en niet fysieke wereld. Hij gebruikt handvaardigheid en kennis van de natuur om dit te faciliteren.
Sinds 1991 heeft hij talloze mensen begeleid bij hun persoonlijke en professionele ontwikkeling. Hij werkte als prehistorisch bouwmeester bij Archeon, als assistent bouwmeester bij diverse houten scheepbouwprojecten (van prehistorie tot 18de eeuw) en was hoofd-bouw bij de Bataviawerf.
Anton is sinds 2018 eigenaar van ‘de Vuurboog’ waar hij trainingen geeft in zelfbewustwording en bushcraft.
Ik ben opgegroeid in Luxemburg waar ik urenlang bossen afstruinde, sporen volgde, opzocht welke plantjes je kon eten en welke niet, dieren (reëen, vogels en zelfs slakken!) urenlang observeerde, kortom gebiologeerd was door natuur.
De Nederlandse natuur staat in contrast met de plek waar ik opgroeide. Veel mensen, veel regels, weinig ruimte. Ik ben daarom tijdens en na mijn studie biologie op zoek gegaan naar avontuur en wildernis. In het koude geïsoleerde Rusland was het raak. Daar werd ik verliefd op de eindeloze vlaktes waar geen mens te bekennen is en waar rendieren, muskusossen en beren nog koning zijn.
Om me ook in Nederland verbonden te voelen met natuur, ben ik me gaan verdiepen in bushcraftvaardigheden. Ik heb langdurige en kortdurende opleidingen gevolgd die veel hebben bijgedragen aan mijn kennis en ervaring. Dit heeft me in combinatie met mijn baan als ecoloog een stevige basis voor natuur, bushcraften en educatie gegeven.
Afhankelijk wie je vraagt krijg je voor het woord bushcraften een verschillende definitie. Voor mij is bushcraften de skills -zowel mentale als praktische- die je nodig hebt om te leven in de natuur. Niet overleven. Leven. Het omarmd de zelfredzaamheid, de natuurbewustzijn, natuurbegrip, je hoofd, hart en handen, je weerbaarheid, je creativiteit, de kennis en de kunde en bovenal het respect voor natuur die nodig zijn om in natuur te leven. Het is een manier van leven waarbij je nooit stopt met leren.”
Van jongs af aan ben ik al gefascineerd door geschiedenis en dingen maken. Op de middelbare school gaf mijn moeder me een workshop smeden cadeau.
Vanaf dat moment wou ik niets liever dan smid worden. Na enkele jaren van omzwervingen (waaronder een opleiding werktuigbouwkunde), kwam ik terecht op de vakschool voor goud- en zilversmeden in Schoonhoven.
Na mijn afstuderen ging ik eerst nog aan de slag als goudsmid, maar na twee jaar besloot ik toch voor het traditionele smeedambacht te gaan en heb ik me aangesloten bij Smederij Zwolle.
Hiernaast werk ik ook als zelfstandig smid, onder de naam Van Hoeve Knives and Metals.
Ik ben Werner Pfeifer (1964), geboren en getogen in Namibië, voornamelijk in de
bush. Ik hou van wilde dieren. Ik was een professionele jager, wildwachter en
gids in Namibië. Ik heb biologie en aardrijkskunde gestudeerd in Duitsland. Ik doe en geef les in primitieve / stenen tijdperkvaardigheden en sinds 2013 werk ik als leraar in het Steinzeitpark Dithmarschen in Noord-Duitsland, waar ik een nederzetting uit het mesolithicum heb gebouwd. Ik specialiseerde me in alles met betrekking tot het Noord-Europese mesolithicum, wat de laatste keer is dat jagers en verzamelaars hier waren. Ik organiseer de jaarlijkse Europese stenen tijdperkbijeenkomst.
Sinds ongeveer 30 jaar geef ik les in veel primitieve vaardigheden. Mijn cursus “een stenen tijdperkboog maken” is speciaal, omdat we voornamelijk een mes en een bijl gebruiken om een stenen tijdperkboog te maken.
Tijdens mijn jeugd vingen we op het strand garnalen en maakten we een vuurtje van aangespoeld hout om op te koken. Vond ik plukjes wol aan een hek, dan werd dat een touwtje. Hutten bouwen, boompje klimmen, watermunt zoeken langs de slootkant.
De natuur is nog steeds mijn grootste inspiratiebron. Om in te leven en van te leven.
Als gezin doen wij veel aan Historische uitbeelding en werk ik in historisch park Archeon. Historische ambachten leren me veel. Bijvoorbeeld leven zonder elektronica en plastic.
Na mijn studie grafisch vormgeven en beeldende kunst ben ik realistisch gaan schilderen en lesgeven in verschillende creatieve vaardigheden. In september 2023 behaalde ik mijn associate degree als bushcraft instructeur aan Aeres hogeschool in Wageningen.
Ik geniet ervan om mensen te helpen zich meer verbonden en thuis te voelen in de natuur. Nieuwe dingen leren maakt me gelukkig. Jij ook? Ik wil graag mijn kennis en vaardigheden met je delen.
Erik is tijdens een vakantie in 2006 begonnen met het maken van een boog voor zijn zoon,
deze boog sneed hij van een vers stuk berkenhout dat hij boven het vuur heeft gehard.
Vanaf dat moment was het boogbouw vuurtje flink aangewakkerd en inmiddels is het, naast het dagelijkse (kantoor) werk, zijn favoriete vrije tijdsbesteding.
Na het bouwen van honderden houten bogen is het Eriks passie om zijn bogen van de meest uiteenlopende houtsoorten en vormen, zoals deze bekend zijn, te bouwen.
Hij houdt van de uitdaging om de grenzen op te zoeken van iedere individuele boogstaaf en daar de maximale performance uit te halen. Hierbij rekening houdend met de grenzen en/of beperkingen van het gebruikte materiaal.
Erik maakt regelmatig bogen voor boogschutters in Nederland, voor hemzelf, zijn vrouw, zijn zoon, en heeft soms ook opdrachten voor musea en/of particulieren in het buitenland.
Naast het bouwen van bogen vindt Erik ook de voorbereidingen erg leuk. Dit begint met het oogsten van de stammen en vervolgens het kloven en drogen daarvan. Ook het onderhouden van de leuke contacten met boseigenaren, collega bogenmakers en schutters e.d. hoort daarbij.